::
Ekonomik ve Sosyal Yaşam ::
KASTAMONU’NUN
EKONOMİK VE SOSYAL KALKINMASI
Deniz trafiğinin bir parçası olan Kastamonu-İnebolu
karayolu da Karadeniz’den Ankara’ya açılan en eski yoldur. Ancak
mevcut yolun standartı karayolu standartlarına göre çok düşüktür.
Gerçek standartın yükseltilmesi, gerekse virajların azaltılabilmesi
ve de mesafenin kısaltılabilmesi için yeni bir güzergah mevcut olup,
bu yeni güzergah mesafeyi 20-25
km kısaltmakta, fazla bir alt yapı gerektirmemektedir. Ayrıca yolun
geçtiği bölgedeki İnebolu’nun 16 köy muhtarı yazılı müracaat yaparak
kendilerine ait arazinin karşılıksız bağışlanacağını ilgililere
bildirmişlerdir. Bu yolun güzergahı Kastamonu-Devrekani-yaralı
göz mevkii-Şenlik Köy batısı-İnebolu’dur. İnebolu-
Kastamonu yolu, Zafer yoludur, İstiklal yoludur. Yeni güzergahtan
yapılacak yola Atatürk Yolu da denilebilir. (2007 yılında İnebolu
Limanın ve organize sanayii Bölgesinin açılmasıyla birlikte önem kazanmış çift şeritli yol yapımı devam etmektedir. 2013'ün Temmuz ayında faaliyete geçen Havalimanı ulaşımı daha da kolaylaştırmıştır. Ekonomik kalkınmada ayrı bir yeri olan Kastamonu Üniversitesi ilimize ayrı bir canlılık getirmiştir.)
Hava ulaşımı en az
deniz ve kara ulaşımı kadar önemlidir. Gerek turizm ve gerekse bölgenin
kalkınması için hava limanı biran önce hizmete konmalı ve çalışılacak
ortamlar hazırlanmalıdır.
Kastamonu’da her
mevsim her türlü turizmi yapabilme imkanı vardır. Tabiatın bu kadar
cömert olduğu yöre Türkiye’de azdır. Yeşil
ile mavinin buluştuğu eşsiz deniz, çamlar arasında kış turizmi ve
Ilgaz’da kayak, yaylalarında yazın sıcaklığı hissetmeden dinlenebilmek,
deniz ve kara avcılığı, ayrıca çiftlik hayatı yaşamak, ata binmek
Kastamonu’dan başka nerede mümkün olabilir.
Kastamonu’nun kalkınması,
ekonomik konumunun iyileştirilmesi, sosyal ihtiyaçlarını giderilmesi
için siyasilerin, yerel yönetimlerin, sivil örgütlerin birlikte
hareket etmeleri gerekmektedir. Bu gerçekleştiğinde Kastamonu “Batının
doğusu, yatırımın yoksunu” olmaktan kurtulacaktır.
EKONOMİK
DURUM
Ziraat, bölgenin
önemli ekonomik kaynağını teşkil eder. Burada yulaf, fiğ, mısır,
buğday, kendir, burçak, mercimek, nohut, ceviz, sarımsak, soğan,
fasulye, bakla, lahana ve pancar oldukça yaygın bir biçimde üretilmektedir.ticari
faaliyetler de yine yaygındır. Kastamonu' nun bu dönemde başlıca
ticari emtiası tüfenk, urgan ve kendirdir.
Bu dönemde üretilen
sanayi mahsulatı ise; yatak çarşafları, perde ve yastık örtüleri,
gömlek ve yelken bezleri, fanila, hamam takımları, döşemelik, yatak
ve baş çarşafları ve elbiseliktir. Burada üretilen kumaşların diğer
memleketlerde Avrupa kumaşlarından daha fazla itibar gördüğü kaydedilmiştir.
Bakır imalatında
diğer memleketlere göre hızlı bir gelişme görülmekte, vilayette
bakırdan su sürahileri, sefer tasları, sahan, iftar ve salata tabakları
ve tencereler oldukça fazla ve nitelikli üretilmektedir. Keçecilik
ve demircilik de memnun edici ve bölge halkının ihtiyaçlarını karşılayıcı
niteliktedir.
Vilayetin 1311 senesine
ait salnamesine baktığımızda toplam varidatının 38.802.485, toplam
masarifatın ise 8. 778. 486 kuruş olduğunu görüyoruz. Vilayetin
1312 (1894) senesine ait varidatı toplam 41.220.733, toplam masarifatı
ise 8.535.359 kuruştur. Dolayısıyla 1312 senesinde Kastamonu vilayetinin
bütçesinin 1311 senesine nazaran daha iyi olduğunu ve gelir gider
dengesinin de olumlu olduğunu söyleyebiliriz.